Μετά τις ολέθριες επιπτώσεις που προκάλεσε η πανδημία στον τουρισμό, το ενδιαφέρον επικεντρώνεται σε μορφές που στην πάροδο του χρόνου έχουν αποδειχτεί ανθεκτικές. Ο θρησκευτικός και προσκυνηματικός τουρισμός, όπως έχουν δείξει τα δεδομένα, δεν σταματούν παρά τις αντίξοες συνθήκες που μπορεί να επικρατούν ανά περιόδους στους διάφορους προορισμούς. Όπως ανέφερε ο κ. Χρήστος Πετρέας, εμπειρογνώμων Τουριστικής και Περιφερειακής Ανάπτυξης, μέλος της Διοικούσας Επιτροπής του Συνοδικού Γραφείου Προσκυνηματικών Περιηγήσεων της Εκκλησίας της Ελλάδος και ειδικός σύμβουλος του υπουργού Τουρισμού, «οι περιοχές για εκδρομές που επιλέγονται από τα Τουριστικά Γραφεία – άρα ζητούνται από τους επισκέπτες – σε ποσοστό μεγαλύτερο του 80% είναι η Αθήνα και Θεσσαλονίκη, που είναι συγχρόνως γνωστοί τουριστικοί προορισμοί, αλλά συνδυάζουν και θρησκευτικά μνημεία και ενδιαφέροντα. Άλλωστε και στις δύο πόλεις υπάρχουν σημαντικά προσκυνήματα, ενδεικτικά ο Άγιος Δημήτριος στη Θεσσαλονίκη και ο Άγιος Εφραίμ στη Νέα Μάκρη, Αττικής. Από την άλλη, η ζήτηση για τα Μετέωρα, την Κέρκυρα, την Τήνο και τη Ρόδο ήταν γύρω στο 70%. Οι πρώτες τρεις περιοχές λόγω της θρησκευτικής σημαντικότητας, η τελευταία κυρίως λόγω γενικότερης τουριστικής αναγνωρισιμότητας. Τέλος, σε ποσοστό περίπου 60% ήταν η ζήτηση για γνωστά προσκυνήματα όπως η Ζάκυνθος και η Πάτμος αλλά και για τη Χαλκιδική, που συνδυάζει τον τουρισμό με θρησκευτικά μνημεία. Ο θρησκευτικός τουρισμός πρέπει να συνδυαστεί με άλλα μοντέλα τουρισμού και σε συνδυασμό με ένα πλάνο μέτρων για τη διασφάλιση της υγείας, να δημιουργηθεί ένα νέο ενδεχομένως προϊόν. Την ίδια ώρα, στη βόρεια Ελλάδα, ο θρησκευτικός τουρισμός είναι μια από τις προτεραιότητες στην προετοιμασία της επόμενης μέρας.